مسیر و چالش های پیش روی دی جی ها.

در ابتدا کسانی که تصمیم میگیرند تا وارد دنیای دی جی شوند با خود می گویند که حال برای اینکار چه دستگاهی باید خریداری کنم؟ چه ویژگی های داشته باشد؟ چه موزیک هایی را با هم میکس کنم؟ و هزاران سوال مشابه دیگر. اما آنچه در ابتدای این مسیر حکم واجبات را دارد نه مربوط به دستگاه و مدل آن می شود و نه ویژگی و امکانات تجهیزات دی جی. دی جی شاخه ای از دنیای بی کران موسیقی است  و موسیقی به عنوان یک علم و صنعت فراگیر در جهان، تاریخ پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته. از ابداع اولین ساز ها تا کشف الکتریسیته و تبدیل صدا ها به اعداد و امواج و شکل گیری هزاران مبحث فنی تا به امروز که با انواع و اقسام دستگاه ها جورواجور که به لطف تکنولوژی با آن ها مواجه هستیم. اما بهتر است این مسیر را به سه فاز تقسیم کنیم تا دید بهتری از کلیت آن بدست آوریم. در فاز اول کسی که با صدا و موزیک سر و کار پیدا می کند باید و باید از همان ابتدای راه به سراغ موضوع های تئوری و شناخت فواصل صدایی بپردازد. دانش هارمونی و چه بسا شناخت کنترپوآن همان چیزی است که در مرحله انتخاب یک ترک یا سمپل برای یک اجرا به کمکمان می آیند. در مبحث میکس هارمونی دانستن ساختمان آکورد ها و فواصل و ارتباط آن ها با یکدیگر اصلی ترین موضوع است. بدون دانستن تکنیک ها و صداهای آکورد ها و یا حداقل اسم آنها نمی توان به یک میکس قابل قبول رسید زیرا بر اساس دانش هارمونی٫ یک قطعه موسیقی بی برو برگشت باید از اصولی  که در طول تاریخ موسیقی تدوین و پرورش یافته شکل بگیرد و سپس با رعایت قوانین مربوط گسترش یابد. تقریبا تمام آهنگسازان در تمام سبک ها در جهان به این موضوع باور دارند و در طول مراحل ساخت قطعه خودشان تمام این اصول را بر اساس دانش و تمرین خود رعایت می کنند. پس کسی که به عنوان دی جی قصد میکس ترک ها را دارد باید از قبل این را بداند که چه ترک هایی در چه فرم و شکلی ساخته شده اند تا بتواند میکس صحیح و دارای چهارچوب علمی را به مخاطبان خود ارایه دهد. بنابراین در فاز اول یک دی جی باید سراغ کتاب ها و منابعی برود که او را در این زمینه غنی سازد. سپس فاز دوم آغاز می شود. یک دی جی باید اطلاعات کاملی از قوائد موسیقی الکترونیک داشته باشد. زیرا با دنیایی از اصطلاحات و اعداد قراردادی برخورد می کند. ندانستن مفهوم آنها می تواند یک فرد تازه کار را تا مدت ها گیج و سردرگم کند. فراگیری تمام این اصول و قوائد نیازمند برنامه ریزی دقیق و خرج کردن زمان است زیرا به دلیل فراوانی موضوع ها در این زمینه یادگیری آن ها در مدت کوتاه و یا با روش شلخته عملا غیر ممکن است. بعد از فاز اول و دوم حال دیگر وقت آن است که به سراغ انتخاب یک دستگاه موسیقی دی جی برویم که خود ساعت ها قابل بحث است که چه دستگاهی و برای چه کسی و برای چه سبکی. در کلام آخر اگر دی جی را یک ساختمان در نظر بگیریم فاز اول و دوم حکم فنداسیون و اسکلت بندی را دارند و فاز سوم مرحله اضافه کردن جزییات و زیبایی است. با این حال فاز سوم هم نیازمند صرف وقت فراوان است. اما تفاوتی که فاز سوم با اول و دوم دارد این است که در این مرحله مهارت هایی مانند ارتباط عمومی وقت شناسی شخصیت شناسی یا روانشناسی اضافه می شوند. بدون رعایت این موارد تمام تلاش ها و زحمت هایی که یک فرد برای دی جی شدن انجام داده زیر سوال می روند و بهتر است در طول دوران یادگیر و مسیر پیشرفت این مهارت ها را ارتقا دهیم.