مجله لپتاب دات آی آر مطالب تفریحی و سرگرمی
با توجه به نتایج پژوهش بالا و احتمال ارتباط بین عادات خواب و ژنتیک افراد، به نظر می رسد سحرخیز ی باز هم گزینه ی بهتری محسوب می شود. سحرخیز ها حدود ساعت ۹ صبح به اوج فعالیت مغزی خود می رسند.
این در حالی است که زمان اوج فعالیت شب زنده دار ها ۹ شب است و این ارتباط آنها با دنیای اطرافشان را دچار مشکل می کند. از طرف دیگر تحقیقات نشان داده اند ماده ی سفید مغز شب زنده دار ها ارتباط پذیری کمتری دارد.
نکته ی مهم اینجاست که این ویژگی فیزیولوژیک یکی از نشانه های مرتبط با افسردگی نیز محسوب می شود. با این تفاسیر به نظر می رسد معایب شب زنده داری از مزایایش بیشتر باشد.
